Jazz Bilzen 1971

John Lennon is de eerste Beatle die na de split een wereldhit scoort met ‘Imagine’ en Led Zeppelin heeft met ‘Stairway to heaven’ een instant classic in handen. Maar er gaat een schokgolf door de muziekwereld wanneer Jim Morrison dood wordt aangetroffen in Parijs.
In Bilzen is de tegenkanting tegen het festival nog nooit zo groot geweest: bewoners, stadsbestuur, rijkswacht en brandweer willen het weg uit het centrum. Jazz Bilzen verhuist naar de Tabaart, een weide die verder van de bebouwde kom ligt. Het blijkt een logistieke puzzel om podium, backstage, toiletten, elektriciteit en al het nodige materiaal tijdig ter plaatse te krijgen. De organisatoren hebben trouwens nog andere katten te geselen. Het imago van het festival moet dringend opgevijzeld en er zit een serieuze haar in de boter met Humo, dat voortaan enkel nog redactionele ondersteuning zal geven. Toch slagen ze erin ronkende namen binnen te halen. Weken vooraf worden Rod Stewart & the Faces, Chicken Shack, Family, Pentangle, Placebo (met Marc Moulin), Rory Gallagher en Elton John aangekondigd. Maar even later haakt Chicken Shack al af: een teken aan de wand. Als Jazz Bilzen ’s vrijdags start, meldt de secretaresse van The Faces dat de bassist in bed ligt met griep. De band kan niet optreden, maar zal zijn set alsnog op zondag spelen. In allerijl wordt invaller een (Colosseum met Chris Farlowe) naar Bilzen gesommeerd. Maar op zaterdag is er nog meer onheil: Mimi Farina, Jack Bruce, Pentangle en Elton John bellen af. Het nieuws van de annulaties valt heel slecht bij het publiek: boze festivalgangers en joyfighters rukken op naar het podium om het minutenlang te bekogelen met blikjes, brokken aarde, stukken afval, fruit en binnengesmokkelde (lege) flessen. Als enkele bezoekers op zondag een vuurtje stoken op de wei en de brandweer ingrijpt, breken er rellen uit. De tussenkomst wordt als een provocatie gezien en een grote groep jongeren gaat op de vuist, met enkele tientallen gewonden tot gevolg. Onder hen ook de Britse zanger Dave Kelly die met een zware beenbreuk naar het ziekenhuis wordt gebracht. Ooit was ‘Liever Lief’ de lijfspreuk in Bilzen, maar die is niet langer van toepassing. Het feit dat het festivalterrein met prikkeldraad is afgezet, schiet bij publiek én pers in het verkeerde keelgat. Jazz Bilzen ligt nu genadeloos onder vuur.

Rod Steward

Op het podium op de Tabaart op vrijdag 20 augustus 1971:

Banzaï
Spoon
Arkham
Tomahawks Bluesband
Supersister
Dave Kelly
Colosseum
Family

Op het podium op de Tabaart op zaterdag 21 augustus 1971:

Blues Before Sunshine
Splash
Placebo
Walter De Buck & De Kadullen
Reverend Gary Davis
Roland en Dave Kelly
Jean-uc Ponty, Stu Martin, Joachim Kuhn & Peter Warren
Al Stewart
Rory Gallagher & Friends
Larry Coryell, Roy Papington & John Marshall

Op het podium op de Tabaart op zondag 22 agustus 1971:

Richard Boone & Trio Roger Vanhaverbeke
Alberbt Mangelsdorf, Peter Brötzmann, Fred Van Hove & Han Bennink
Jimmy Heath
John & Eve McLaughlin
Rod Stewart & The Faces
Jacki Byard Trio
Larry Coryell & Friends
Gato Barbieri Quintet